पूर्वा… तुझा हात सोडताना

**

🌸 “पूर्वा… तुझा हात सोडताना” 🌸

लेखक : प्रविण किणे*

https://chat.whatsapp.com/LONrsGYBeAG9i89zhJNaUe?mode=hqrt2

मुलगी सासरी जाते — एवढंच वाक्य बोलायला सोपं आहे.

पण ज्या दिवशी ती निघते ना… त्या दिवशी घरातले भिंतीही ओक्साबोक्षी रडतात.

“मुलगी केवळ सासरी जात नाही…

ती बापाच्या काळजाचा लाल तुकडा धरून जात असते.”

आज तेच माझ्या आयुष्याला लागू पडलं आहे.

चोवीस वर्षांपूर्वी आमच्या संसारात एक छोटीशी परी आली होती — एवढी गोजिरी, एवढी नाजूक की वाटावं परमेश्वराने स्वतःच्या हातांनी बनवलेलं कोमल शिल्प. त्या क्षणी मी बाप झालो… पण खरं सांगू?

त्या क्षणी मी माणूसही बदललो.

त्या लहान बोटांनी माझ्या अंगठ्याला धरलं… आणि आयुष्यभरासाठी मला कैद करून टाकलं.

ते दिवस आठवले की आजही छाती दाटून येते.

---

🌿 लहानगी पूर्वा — नारायण सुर्व्यांच्या कवितेसारखी स्वच्छ, साधी, निर्मळ

नारायण सुर्वे म्हणतात—

“मी जन्मलो लोखंडासारखा, पण मुलीच्या हसण्याने वितळलो.”

पूर्वा तशीच होती.

घरभर पळणारी, खळखळ हसणारी, छोट्या छोट्या गोष्टींमध्ये आनंद शोधणारी.

एका दिवशी तिने मला विचारलं होतं—

“बाबा, आकाश एवढं मोठं का असतं?”

मी काहीतरी विज्ञान सांगितलं…

पण ती म्हणाली—

“नाही… मला वाटतं आकाश मोठं असतं कारण देवाला मुलींना खेळायला जास्त जागा द्यायची असते…”

आज विचार करतो—

देवाने तिला मोठी जागा दिली… पण माझ्या छातीत मात्र रिकामी जागा करून घेतली.

---

🌼 टागोरसाहेबांच्या ओळींमध्ये बसलेली माझी मुलगी

रवींद्रनाथ टागोर म्हणतात—

“Every child comes with the message that God is not yet discouraged of man.”

पूर्वा आली… आणि खरंच मला देवावरचा विश्वास वाढला.

घरातील दारं, खिडक्या, भिंती, अंगण — सगळं उजळून निघालं.

आणि आज तिचं लग्न जमलं…

तर वाटतंय देवाने माझ्यापासून एक ओवी परत नेली आहे.

टागोरांच्या एका ओळीत मला माझा आजचा दिवस सापडतो—

“Let your life lightly dance on the edges of Time like dew on the tip of a leaf.”

पूर्वा…

तूही आता नव्या आयुष्याच्या काठीवर नाचतेय…

आणि मी?

तुझ्या त्या नृत्याचं पाणावलेल्या डोळ्यांनी दर्शन घेतोय.

---

🌸 कुसुमाग्रजांच्या कवितांनी हजार वेळा सांगण्यासारखं

कुसुमाग्रज म्हणतात—

“जाईल ती लक्षात नाही, उरतील ते क्षणच जपावे.”

तू आता मोठ्या स्वप्नांच्या घरात प्रवेश करतेयस.

आमच्या छोट्याशा घरातून त्या मोठ्या आकाशात जातेस…

तुझी एन्ट्री त्यांच्या आयुष्यात आणि

आमच्या आयुष्यातील शांत, वेदनादायी एक्झिट…

हे पाहताना कुसुमाग्रजांची एकच ओळ वारंवार कानात घुमते—

“आई होणारं जग हे एक, वडील होणारं जग अगदी वेगळं.”

आईचं दुःख ओघाने वाहतं…

बापाचं दुःख मात्र आतल्या आत ठसत जातं.

बाप रडत नाही — कारण त्याला घराचा आधार बनायचं असतं.

पण आज मान्य करतो—

माझं मन दुबळं आहे.

आज मी खूप रडलो आहे पूर्वा… खूप.

---

🌿 वि. स. खांडेकर यांच्या कादंबरीतलं बाप–लेकीचं नातं

खांडेकरांनी एक ठिकाणी लिहिलं आहे —

“जीवनातल्या काही नात्यांना शब्दांची गरजच नसते; नजर सांगते, हृदय ऐकते.”

आज तुझ्या नजरेत खूप प्रेम आहे…

पण त्या प्रेमात एक छोटीशी अपराधीशी भावना आहे —

“बाबा उदास दिसत आहेत…”

पूर्वा, तसं नाही रे.

खांडेकरांनी जसं सांगितलंय —

“मुलगी मोठी झाली की बाप लहान होत जातो”

आज मी तुझ्यासमोर लहान झालो आहे…

पण हे लहानपण प्रेमाने बनलेलं आहे.

---

🌸 जी. के. कुलकर्णींच्या कथा — आणि माझं रिकामं घर

जी. के. कुलकर्णी लिहितात—

“घर रिकामं होणं म्हणजे घराचा श्वास मंदावणं.”

पूर्वा, उद्यापासून घर शांत होईल.

तुझ्या खोलीत सगळं तसंच असेल — पण जीवन नसेल.

तुझा पांघरूणाचा कोपरा, अभ्यासाचं टेबल, आरशासमोर बसून केस विंचरताना गाणं गुणगुणणारी तू…

हे सगळं जाग्यावर असणार.

पण तरी घर उजाड वाटेल.

जी. के. म्हणतात—

“जाणं म्हणजे फक्त पावलं नाही, ती अनेक आवाजांची माघार असते.”

तुझे आवाज माझ्या आयुष्यातून माघार घेत आहेत…

हे स्वीकारायचं धैर्य आज काही होत नाहीये ग बाळा.

---

🌿 गडकिल्ल्यांचा प्रवास — तुमचा, पूर्वा आणि लक्ष्मीकांतचा

तुमचा प्रवास गडकिल्ल्यांसारखा उंच, अभेद्य, दूरवर पसरलेला असो.

गडाच्या शिखरावर वारे कसे मोकळे सुटतात,

तशीच तुमची स्वप्नं मुक्त उडावीत.

पण त्या गडाच्या पायथ्याशी…

दोन डोळे मात्र नेहमी तुझी वाट पाहत राहतील.

मी आहे

तुझा बाप.

तुझा पहिला रक्षक.

तुझा पहिला शिक्षक.

तुझा पहिला मित्र.

आणि आज…

तुझा सर्वात भावूक सोबती.

---

🌸 आज तुझ्या लग्नाच्या दिवशी —

मुलगी वाढवणं म्हणजे रोज थोडं थोडं वेगळं होणं.

आणि तिच्या विवाहदिनी तर बाप पूर्ण रिकामा होतो.

नारायण सुर्वे यांच्या एका अद्भुत ओळीसारखं—

“मी माझं आयुष्य तिला उधार दिलं होतं,

आज ते परत घेतलं… आणि माझ्यातली पोकळी माझ्याच हाती दिली.”

पण पूर्वा,

रिकामं झालं म्हणून प्रेम कमी झालं असं नाही.

प्रेम तर इतकं वाढलंय की तुझ्या नव्या घरालाही ते मिठीत घेईल.

---

🌼 पूर्वा… तुझ्या विवाहाला हार्दिक शुभेच्छा

आज तू फुलासारखी फुललीस.

तुझ्या आयुष्यात सुख, प्रेम, शांती, समृद्धी सतत राहो.

लक्ष्मीकांत—

तू भाग्यवान आहेस.

कारण तू केवळ वधू नेतोयस,

पण मी — माझं संपूर्ण हृदय तुला देतोय.

---

🌸 शेवटचं एक वाक्य — बाप म्हणून

“मुलगी ही देवाची कविता असते,

आणि आज ती कविता दुसऱ्या घराच्या वहित लिहिण्यासाठी मी सोडून देतो आहे…”

पूर्वा,

जिथे जाशील तिथे उजेडच पेर.

आम्ही दोघं…

गडाच्या पायथ्याशी तुझ्या परतीची वाट पाहत राहू.

तुझाच सदैव—

बाबा

-- प्रविण किणे 

Janatamalikindia@gmail.com