"मोठ्या लोकांसोबत फिरायचं नाही... आपल्या लोकांपैकी कोणीतरी मोठं झालेलं पाहायचं आहे!"

✍️ लेखक – प्रविण किणे

लढणार्‍या..व लढा देऊ पाहणार्‍या सर्वांना

Forward करू शकता..

> “आपण... आपण सामान्य माणूस आहोत!

आपल्या घरातल्या धुरकट भिंतींवर अजूनही आईचा हात लावलेला चुना दिसतो, आणि अंगणातल्या ओल्या मातीचा वास अजूनही ओळखतो आपण.

पण आज या मातीतून एक आवाज उठतोय... म्हणतोय —

आता मोठ्या लोकांच्या सावलीत उभं राहायचं नाही!

आता आपल्या सावलीला उंच करायचं आहे...!”

(थोडं पुढं सरकतो, प्रेक्षकांकडे बघतो...)

> “किती वर्षं झाली, आपण फक्त टाळ्या वाजवत आलो!

कोणी ‘मोठे’ आले की आपल्याच अंगणातल्या खुर्च्या रिकाम्या करून त्यांना बसवलं.

पण आज वेळ आली आहे... खुर्ची रिकामी ठेवायची नाही,

ती भरायची — आपल्या माणसांनी, आपल्या विचारांनी, आपल्या धडाडीने!”

(हातातल्या मुकुटाकडे पाहतो — जणू छत्रपतींची आठवण येते.)

> “शिवबा म्हणायचे —

‘मोठ्यांच्या दरबारात वाकून जगण्यात काय अभिमान?’

आपल्या माणसांसाठी, आपल्या मातीसाठी, आपल्याच मुठीतलं स्वराज्य निर्माण करायचं... हाच खरा विजय!’”

(थोडं भावुक होत, आवाज थरथरतो...)

> “आणि म्हणून सांगतो —

ही निवडणूक फक्त उमेदवारी नाही... हा प्रण आहे!

सामान्य माणसाच्या श्वासातलं स्वप्न आहे!

आता आपणच पुढे जायचं... आपल्या पायाने, आपल्या विश्वासाने!”

(थोडं थांबतो... मंचावर प्रकाश मंदावतो, आवाज ठाम होतो.)

> “मोठ्या लोकांसोबत फिरायचं नाही...

कारण, आता ‘आपल्यातलाच कोणी’ मोठा होणार आहे.

आणि तो मोठेपणा — पैशाचा नाही, सत्ता नाही...

तो मोठेपणा आहे लोकांच्या डोळ्यातलं विश्वासाचं पाणी!”

(आवाज घुमतो...)

> “आम्ही येतोय... निवडणुकीत नाही,

इतिहासात उतरायला!

कारण या वेळी उमेदवार आपण आहोत —

सामान्य पण सज्ञान, साधा पण सजग!”

(प्रकाश बंद होतो. पडदा हळूहळू खाली येतो.)

---

🔥 हा फक्त लेख नाही, ही घोषणा आहे — सर्वसामान्यांचा जाज्वल्य हक्क पुन्हा जिवंत करण्याची!

✊ प्रविण किणे

एक आशावादी प्रवासी

Janatamalikindia@gmail.com

https://chat.whatsapp.com/LONrsGYBeAG9i89zhJNaUe?mode=wwt